Είναι το κυριακάτικο πρωινό – συνάντηση στο ΗΜΙΩΡΟ, στην Ηλιούπολη. Εκεί γύρω στις δέκα και μισή με έντεκα. Μαζεύονται παλιοί φίλοι και τα λένε. Κάθε Κυριακή η επικαιρότητα περνάει από την προκρούστια κρίση τους!
- Πήγα στο Σύνταγμα! Στους αγανακτισμένους! σφύριγμα έναρξης από το Σωτήρη
Οι άλλοι τον κοιτάζουν και περιμένουν
- Εσείς επήγατε ; επανέρχεται ,κατεβάζοντας τη μπάλα στην περιοχή τους
- Στο Σύνταγμα ; ρωτάει ο Τρύφωνας για να κερδίσει χρόνο
Επεμβαίνει ο Λάκης
- Όχι ρε συ στο Σύνταγμα, στη Κάτω Αγουλινίτσα, τι λέει ο άνθρωπος ; αυτό - ερωτάται και, παράλληλα, ρίχνει κι ένα επιτηδευμένο γέλιο με εμφανή τα χρώματα της ειρωνικής του διάθεσης
Κι ο Σωτήρης αναλαμβάνει να τους ενημερώσει με το απαραίτητο ύφος και το κατάλληλο στυλ. Κουνάει τα χέρια, ανασηκώνει τα φρύδια, κάπου – κάπου τρίβει τη μύτη του για να …θυμηθεί και τους λέει ότι είχε πολύ κόσμο, πήχτρα, λεφούσια, ο ένας πάνω στον άλλον, - τέτοια! Και πάθος μεγάλο, με πρωτοφανή ηρεμία, και συνοχή , με ένα αίσθημα απόλυτης ελευθερίας. Να δεις πανώ, να ακούσεις συνθήματα, προτάσεις, διάθεση και να «μείνεις!» Πανηγύρι αισιοδοξίας!
- Δε το έχω ξαναδεί! καταλήγει
Γίνεται για λίγο σιωπή …εκκίνησης
- Το είδα στην τηλεόραση ! λέει ο ένας
- Εγώ άνοιξα το ιντερνετ, μου έδειξε η νύφη μου του μικρού μου του γιου, η Αθανασία , πολύ καλό κορίτσι, δε βρίσκεις εύκολα τέτοια κορίτσια σήμερα, τελοσπάντων, α… ,τι έλεγα,… ναι, ναι,… τα είδα στο… αυτό, μπήκα στα μπλοκ, συμπληρώνει ο άλλος
- Εγώ ακούω τους νέους, ο εγγονός μου, πάει κάθε μέρα στην πλατεία! Από τους πρώτους , τον δείξανε και στη τηλεόραση, δεν ξέρω, μπορεί και να τον είδατε! Και τι να σας λέω, τα είπε χύμα , μου μοιάζει ,εμένα μοιάζει, όχι θα κώλωνε το παιδί! Που πάτε κύριοι ή μάλλον που μας πάτε εμάς τους νέους; να φύγουμε από την πατρίδα ; Να πάμε να δουλέψουμε στο εξωτερικό γιατί εσείς δεν θέλετε να βρείτε λύση ; Σπίτια σας, πάτε καλά που θα σας ανεχθούμε κι άλλο; Ως εδώ ήτανε! Ρε ούστ ! ο τρίτος
Κι η συζήτηση προχωρεί προσθέτοντας ο καθένας όλο και κάτι στο παζλ της αλληλοενημέρωσης πριν οριστικοποιήσουν τα συμπεράσματα τους και φύγουν…ελαφρύτεροι για τις μεσημεριανές τους υποχρεώσεις
- Αλλά κι οι μορφωμένοι ; Μπορείς να μου πεις τι κάνουν ; επαναφέρει τη μπάλα ο Σωτήρης
- Ποιοι είναι οι μορφωμένοι ; ρωτάει ο Λάκης
Είναι φανερό πως αναφέρονται στη πνευματική ηγεσία του τόπου, δεν λένε για όλους αλλά για τους περισσότερους, γιατί οι διανοούμενοι είναι που ξέρουν το παραπάνω, που μπορούν ,έχουν τον τρόπο τους, να διαμορφώσουν το διαφορετικό στη σκέψη, το καινούριο, σε πρόταση απλή και κατανοητή, που πρέπει να ανησυχούν , γιατί αυτοί «μιλάνε» στους νέους και τους εξηγούν το τι και το πώς.
Διευκρινίζει ο Τρύφωνας τους «μορφωμένους»
- Λέω ρε παιδί μου για τους ακαδημαϊκούς, τους καλλιτέχνες, τους ηθοποιούς, τους ποιητές, τους λογοτέχνες, όλους αυτούς τελοσπάντων, που… ξέρεις τι κάνανε; Λοιπόν γράψανε μια επιστολή, τη στείλανε στα «μέσα» να μάθουμε ότι κάνουνε αντίσταση και πάει και τελείωσε. Κι εγώ ρωτάω , φτάνει ; Εγώ, δικέ μου θέλω να σε δω εδώ , στον αγώνα, να νοιώσει ο κόσμος ότι είσαι κοντά του , ότι τον στηρίζεις με έργα, γιατί στην πλατεία χρειάζεται το κύρος σου, κυρίως τώρα, να μεγαλώσει η ελπίδα όλων!
- Και τι να κάνουνε δηλαδή ; απεργία πείνας ; το άλλο μέρος
- Όχι βέβαια , αλλά να πάνε Σύνταγμα, με τους άλλους, άμα το πιστεύουν βέβαια να εμπνευστούν από την πραγματικότητα και την αλήθεια
Κι η συζήτηση ανάβει σαν από δαδί – εύκολα και γρήγορα.
Και τα κινητά ,σε ρόλο χρονομέτρη, ορίζουν το τέλος της κουβέντας, πληρώνουν – ο καθένας τα δικά του μετά την κρίση – κι ό,τι υπόλοιπο έμεινε , μαζί με τα καινούρια , θα τα πουν την ερχόμενη Κυριακή.
- Και μετά σου λένε πως η ζωή έχει στοιχεία πρωτοτυπίας, λέει ο Σωτήρης κουνώντας με κατανόηση το κεφάλι του και μαζεύοντας τις εφημερίδες του για να τις βάλει στη νάιλον τσάντα
Ν.Κ.Μ.
Δημοσίευση 15/06/2011
