Ας μη διαγράφουμε τα πάντα.
Προς το ΕΝΑΚ, τον πρόεδρό του και τους συνεργάτες του
Σε πρόσφατο σχολιασμό σας, για τα όσα συμβαίνουν στον Δήμο μας και ειδικότερα στο θέμα της μεταφοράς της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, αναφερθήκατε σ’ εμένα, γράφοντας ότι επί προεδρίας μου στην τότε Δημ. Επιχείρηση ΔΕΠΑΗΛ επένδυσα "με υψηλό κόστος" στο νυν «Sprot Café» και τότε «Ηλιοβασίλεμα», προκειμένου να γίνει καφετέρια.
Δεν συνηθίζω να απαντώ ή να σχολιάζω τα όσα κατά καιρούς γράφονται ή λέγονται, γιατί δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να συμμετέχει σε ίντριγκες και μικρότητες, παρ΄ότι γνωρίζετε ότι πολλά θα μπορούσα να πω, γιατί και πρόσωπα γνωρίζω και πεπραγμένα. Περίμενα όμως περισσότερο σεβασμό σε μία προσπάθεια που έγινε πράγματι επί των ημερών μου, για τη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας καλλιτεχνικά και αισθητικά χώρου, όπου όχι μόνο δεν έγινε επένδυση "υψηλού κόστους", αλλά με προσωπική ανιδιοτελή εργασία πολλών φιλότιμων, με όραμα και διάθεση προσφοράς, ατόμων, τόσο εθελοντών όσο και εργαζομένων στο Δήμο μας, επετεύχθη άριστο αποτέλεσμα με μηδενικό σχεδόν κόστος. Η μόνη επένδυση που έκανα ήταν, ακολουθώντας κατά γράμμα τις εντολές της πυροσβεστικής, να καταστήσω ασφαλή τον χώρο για την περίπτωση πυρκαγιάς, όπως επίσης και να προσαρμόσω τις τουαλέτες στον αριθμό των ατόμων που επρόκειτο να φιλοξενήσει ο χώρος, φροντίζοντας παράλληλα την υγιεινή του περιβάλλοντος.
Αναφέρω, χωρίς να έχω πάρει την άδειά τους, άτομα που τότε εθελοντικά προσέφεραν (γιατί κάποτε αξίζει να τιμώνται τα πρόσωπα που προσφέρουν), και τα οποία μπορούν να επιβεβαιώσουν, αν κρίνετε απαραίτητο, τα όσα λέω, αν και πιστεύω ότι η όλη πολιτεία μου δεν πρέπει να σας επιτρέπει να με αμφισβητείτε.
Δεν θα ξεχάσω την, χωρίς ωράριο και φειδώ κόπου, προσπάθεια των τότε εργαζόμενων Τάκη Δημόπουλου, Ηλία Κοντόπουλου, Θεοδώρας Γκοργκούλη, Ελένης Τρίπλη, Χρήστου Κρυστάλη, Πίτσας Βλάχου και άλλων, που ίσως αυτή τη στιγμή ξεχνώ και τους ζητώ συγγνώμη.
Την ενασχόληση, χωρίς ούτε να ζητήσει ούτε να πάρει δραχμή, της Βίκης Κοντίδου, η οποία όπως γνωρίζω είναι φίλη σας και υποψήφια στο ψηφοδέλτιό σας, που φρόντισε για τη διακόσμηση του χώρου με φυτά.
Την ανυπολόγιστη προσφορά της εξαίρετης Φωτεινής Σαββατιανού, που παρά την εγνωσμένη αξία της στον χώρο της τέχνης, χάρισε ανεπανάληπτες βραδιές σε Ηλιουπολίτες και άλλους, λειτουργώντας ουσιαστικά μόνο από αγάπη στην πόλη της και καθόλου με οικονομικά κριτήρια.
Ανεξάρτητα από το αν η προσπάθεια αυτή σταμάτησε για λόγους στους οποίους δεν χρειάζεται εδώ να αναφερθώ, έχει μείνει στη μνήμη πολλών ανθρώπων σαν μια από τις πραγματικά αξιόλογες πρωτοβουλίες, και εγώ είμαι υπερήφανος γι αυτήν.
Αν το σχόλιο περί επένδυσης ¨υψηλού κόστους¨ κατά την θητεία μου υποκρύπτει οτιδήποτε άλλο εκτός από άγνοια, τότε, λυπάμαι Δημήτρη…
Χρήστος Π. Αποστολόππουλος
Δημοσίευση 15/10/2011
