Τα πρώτα θύματα της εφαρμογής του Καλλικράτη και της οικονομικής κρίσης είναι οι συμβασιούχοι, ενώ σήμερα με τις καταργήσεις διάφορων Νομικών Προσώπων και Οργανισμών του δημοσίου, κινδυνεύει με απόλυση το μόνιμο και ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικό.
Τι άλλο προμηνύει εξάλλου το καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας ή της κατάργησης θέσεων προσωπικού στου ΟΤΑ, παρά μόνο την «εξοικείωση» με την προοπτική των απολύσεων;
Το τελευταίο διάστημα επίσης πυκνώνουν οι αρνητικές αποφάσεις των δικαστηρίων, ενώ οι Δημοτικές Αρχές περιορίζονται, στην καλύτερη περίπτωση, σε μια φραστική «κατανόηση» του προβλήματος.
Στις σημερινές συνθήκες της παρατεταμένης ύφεσης της οικονομίας και της εφιαλτικής αύξησης της ανεργίας, η υπεράσπιση των θέσεων εργασίας αποτελεί πρωταρχικό καθήκον όλων των εργαζομένων, μονίμων και συμβασιούχων, γιατί μια θέση που χάνεται δεν αναπληρώνεται και γιατί η μείωση των θέσεων εργασίας θα οδηγήσει στην εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση δημοσίων υπηρεσιών, εντατικοποίηση της εργασίας και μείωση των προσφερόμενων των υπηρεσιών.
Τα λεγόμενα προγράμματα «κοινωνικής εργασίας» θα χρησιμοποιηθούν για την άλωση των εργασιακών σχέσεων, για αμοιβή κάτω από τις ΣΣΕ και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Ο αγώνας για την αποτροπή τους δεν αντιστρατεύεται το δικαίωμα στην εργασία, που θα είναι προσωρινή, αλλά την εργασιακή ανασφάλεια η οποία βάζει ταφόπλακα στη σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ο αγώνας πρέπει να δοθεί σ’ όλα τα μέτωπα. Τοπικά σε κάθε Δήμο πρέπει να αναπτυχθούν πολύμορφες δραστηριότητες και κεντρικά απέναντι στην κυβέρνηση, γιατί η «ευχή» ότι το θέμα είναι πολιτικό και πρέπει να αντιμετωπιστεί με νομοθετική ρύθμιση, μπορεί να είναι σωστή, παραπέμπει όμως τη λύση στις καλένδες, δεν αναπτύσσεται πίεση και δεν φαίνονται οι επιπτώσεις στη λειτουργία των υπηρεσιών απ’ την απόλυση αυτού του προσωπικού.
Η πρωτοβουλία του Δημάρχου Αργυρούπολης – Ελληνικού Χρ. Κορτζίδη να μην απολυθεί κανένας συμβασιούχος μετά τη λήξη των συμβάσεών τους και μάλιστα με την καταβολή των αποδοχών τους, είναι μία πράξη που αν είχε πολλούς μιμητές, θα δημιουργούσε μια διαφορετική κατάσταση που θα αμφισβητούσε στην πράξη τη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης.
Αντίθετα μια απλή απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου υπέρ της παραμονής των συμβασιούχων, μπορεί να είναι και αυτή θετική, δεν δημιουργεί όμως καμιά πίεση προς την κυβέρνηση και κυρίως δεν ανατρέπει τις αντεργατικές επιλογές της. Πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται με την παραμονή στην εργασία, χωρίς να πληρώνονται οι εργαζόμενοι, όπως γίνεται π.χ. στο Δήμο Πετρούπολης.
Η ανακοίνωση μάλιστα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ πριν πέντε μήνες ότι ο Δήμος Πετρούπολης μετέτρεψε όλες τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου, δημιούργησε αυταπάτες, δεν έλυσε το πρόβλημα, ενώ εργάστηκαν οι εργαζόμενοι χωρίς μισθό και ασφάλιση και σήμερα βρίσκονται- ή θα βρεθούν σύντομα- στο δρόμο.
Η Α.Σ.Κ.-Ο.Τ.Α. καλεί όλους τους συμβασιούχους και τα σωματεία των εργαζομένων των Δήμων, καθώς και την ΠΟΕ-ΟΤΑ να συντονίσουν τον αγώνα, να απαιτήσουν την παραμονή όλων των εργαζομένων στην εργασία και να υπερασπιστούν τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών των Ο.Τ.Α.
Ιούνιος 2011 Α.Σ.Κ.-Ο.Τ.Α.
Δημοσίευση 26/07/2011
