Πέρασε ένας χρόνος από την εφαρμογή του μνημονίου και οι εργαζόμενοι είδαν να καταργούνται κατακτήσεις και εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα που κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες της εργατικής τάξης όλο τον προηγούμενο αιώνα. Η χώρα μας γίνεται πιο φτωχή, ο δημόσιος πλούτος εκποιείται και ιδιωτικοποιούνται δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί «αντί πινακίου φακής».
Τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά, όπως της υγεία και της παιδεία εμπορευματοποιούνται και η πρόσβαση σ’ αυτά στο άμεσο μέλλον θα είναι είδος πολυτελείας για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Ο αντεργατικός κατήφορος συνεχίζεται και αν δεν τους σταματήσουμε, θα βιώσουμε την ολική επαναφορά στις συνθήκες ζωής της δεκαετίας του ’50 και του ’60.
Το 2010 μείωσαν πάνω από 20% τις ετήσιες αποδοχές μας και ετοιμάζουν με το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο νέες μειώσεις για το 2011. Οι φημολογίες περί ενός «δικαιότερου» μισθολογίου, με άρση αδικιών κ.λ.π. είναι για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, να δημιουργήσουν ψεύτικες ελπίδες και να περάσουν πιο εύκολα οι νέες περικοπές.
Ο «Καλλικράτης» διέλυσε κάθε λειτουργία στην αυτοδιοίκηση, οι πολίτες ταλαιπωρούνται και χιλιάδες εργαζόμενοι δεν πληρώνονται ή δεν πληρώνονται τακτικά. Ιδιαίτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στο προσωπικό των Ν.Π., που έχουν συγχωνευθεί και που υπάρχει στάση πληρωμών μισθοδοσίας.
Οι αλλαγές στην οικονομική διαχείριση των Ο.Τ.Α., που έγιναν με το Π.Δ 113/2010, που συντάχθηκε!!! από την τρόικα και δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ, θα οδηγήσει σύντομα σε πλήρη παράλυση των Ο.Τ.Α., η οποία θα αξιοποιηθεί στη σύνταξη των νέων Ο.Ε.Υ., με λιγότερες θέσεις και με κίνδυνο απολύσεων ακόμη και τακτικού προσωπικού.
Με το νσχ για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση που κατατέθηκε στη βουλή, αυξάνει το ωράριο εργασίας των εργαζομένων στο δημόσιο και τους Ο.Τ.Α. σε 40ώρες την εβδομάδα, με πιο ακραία την περίπτωση των εργαζόμενων στους παιδικούς σταθμούς που αυξάνονται κατά 10 ώρες την εβδομάδα.
Η αύξηση του ωραρίου ανατρέπει τους όρους εργασίας και αμοιβής των εργαζομένων, κάνει πιο φτηνή την εργασία τους και αυξάνει την ανεργία στην ελληνική κοινωνία, ενώ στους παιδικούς σταθμούς ανατρέπει τον ίδιο τον χαρακτήρα και την αποστολή τους, μετατρέποντάς τους από χώρους προσχολικής αγωγής σε χώρους φύλαξης των παιδιών.
Η Α.Σ.Κ.-Ο.Τ.Α. πιστεύει ότι ο χρόνος αυτός έδειξε και τα όρια του ίδιου συνδικαλιστικού κινήματος. Μ’ αυτό το σ.κ. δεν μπορούν να ανατραπούν αυτά τα μέτρα. Οι διασπαστικές-αδιέξοδες πολιτικές του ΠΑΜΕ περνούν επίσης κρίση, γιατί δεν δίνουν καμιά διέξοδο, ενώ πολλαπλασιάζουν τα αδιέξοδα.
Μοναδική διέξοδος αποτελεί η μαχητική επιστροφή του σ.κ στις αξίες του, η απαλλαγή του από τον κυβερνητικό - εργοδοτικό και κομματικό συνδικαλισμό και κυρίως η ενεργής συμμετοχή των εργαζομένων στη δράση του.
Κανένας άλλος δεν θα λύσει τα προβλήματά μας αν οι ίδιοι δεν πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας.
Στη σημερινή συγκυρία δεν φτάνει μια απλή διαμαρτυρία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης, για την απαλλαγή της χώρας μας από το μνημόνιο, για την επαναδιαπραγμάτευση και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την άσκηση μιας πολιτικής που θα έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των κυρίαρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μάης 2011 Α.Σ.Κ.-Ο.Τ.Α.[1]
ΟΛΟΙ ΣΤΗ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΣΤΙΣ 9 & 10 ΜΑΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΜΑΗ 2011
