Είμαστε σε μια περίοδο που η εργατική λαϊκή οικογένεια δέχεται σφοδρό το σφυροκόπημα της άγριας αντιλαϊκής επιδρομής κυβέρνησης και Τρόικας. Με το πρόσχημα της κρίσης ο λαός και η νεολαία καλούνται να αποδεχτούν ως δήθεν πατριωτικό καθήκον και στάση την διαρκή ληστεία και την χρεοκοπία τους, να αποδεχτούν ως μονόδρομο την εμπορευματοποίηση βασικών κοινωνικών τους αναγκών όπως παιδεία, υγεία, πρόνοια.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες προχωράνε συντεταγμένα και οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί για την εκπαίδευση και το σχολείο με την συναίνεση κυβέρνησης- Ν.Δ. στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολικών μονάδων σε όλη την χώρα και στην περιοχή μας δεν έρχονται να απαντήσουν σε κάποιο σχεδιασμό εξορθολογισμού όπως διατείνεται η κυβέρνηση, ούτε να υπηρετήσουν τάχα με σύγχρονους παιδαγωγικούς όρους την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Δεν χρειάζεται να διαφωνεί κανείς με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης για να μπορεί να αντιλαμβάνεται ως αρνητική ανατροπή και σε βάρος της μαθησιακής διαδικασίας την μεγέθυνση της αναλογίας μαθητών - δασκάλων, την γιγάντωση των σχολικών μονάδων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων των διδασκόντων, την ώθηση των λαϊκών οικογενειών σε νέους δρόμους αγωνίας για το πως θα στηρίξουν τα παιδιά τους να κατακτάνε το ελάχιστο δικαίωμα στην μόρφωση, στην ασφάλεια και την προστασία τους χωρίς να χρειάζεται να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Ότι οι εξελίξεις και στο σχολείο σπρώχνουν τις κοινωνικά αδύναμες οικογένειες να τραβάνε από νωρίς τα παιδιά από τα θρανία.
Ο ξεσηκωμός σε όλη την χώρα παιδιών, οικογενειών και εκπαιδευτικών είναι καιρός να κάνει και τους πιο εύπιστους οπαδούς της κυβερνητική πολιτικής τουλάχιστον επιφυλακτικούς.
Οι Δήμοι και οι δημοτικές αρχές που διαχειρίζονται την λειτουργία των σχολείων έχουν ένα ακόμη λόγο να μην βρεθούν απέναντι στην λαϊκή αντίδραση. Οι κεντρικοί πόροι που αποστέλλονται για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων τα έχουν φτάσει σε αδιέξοδο, έχουν στεγνώσει τα σχολεία και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες, τα έχουν απογυμνώσει από κρίσιμες λειτουργίες όπως αυτές της καθαριότητας κ.α. Με βάση τα παραπάνω η στάση της δημοτικής αρχής απέναντι στην μαζική αντίδραση των κατοίκων και των φορέων, με την κατάληψη που έκαναν στην αίθουσα του Δ.Σ (23/2) είναι και απαράδεκτη και αυταρχική, αντιστρατεύεται την λαϊκή θέληση και την πραγματικότητα υπερασπιζόμενη την πολιτική της κυβέρνησης. Η προσπάθεια της να φτιάξει στα κρυφά απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, χλευάζοντας τις αντιδράσεις γονιών, μαθητών, φορέων και των δημοτικών συμβούλων δεν δείχνει παρά τον φόβο και τον πανικό της. Αδυνατώντας να πείσει και να βρει συνοδοιπόρους στην αντιλαϊκή επιδρομή της κυβέρνησης καταφεύγει στον αυταρχισμό της πλειοψηφίας που της δίνει ο εκλογικός νόμος και όχι ο λαός της Ηλιούπολης. Και η συγκεκριμένη πράξη της Δημοτικής αρχής επιβεβαιώνει ότι η πολιτική που φτωχαίνει τον λαό για τα κέρδη των επιχειρήσεων δεν έχει πρόβλημα να κουρελιάσει κάθε λεγόμενο θεσμό από το Σύνταγμα μέχρι το Δημοτικό Συμβούλιο όταν πρόκειται για την προώθηση της. Την «ιερότητα» της δημοκρατία και των θεσμών τους επικαλούνται οι κρατούντες μόνο όταν πρόκειται να αντιστρατευτούν τα λαϊκά συμφέροντα και την λαϊκή νομιμότητα.
Καλούμε την λαϊκή οικογένεια, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τα συνδικάτα να δείξουνε οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή στα σχέδια κυβέρνησης και δημοτικής αρχής για την συρρίκνωση των σχολείων. Να βάλουν εμπόδια με την δράση τους στο σχολείο της αγοράς, στο αδυνάτισμα και χτύπημα του ενιαίου χαρακτήρα του, χωρίς επιχειρηματική δράση.
Δημοσίευση 06/03/2011
