Δήμαρχε, γιατί δε σε πιστεύω;
Γιατί μου φαίνεται στημένος ο λόγος σου;
Γιατί δεν μου εμπνέεις εμπιστοσύνη;
Γιατί διαβάζω λέξεις και φράσεις που τις λένε όλοι αυτοί που κυβέρνησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτόν τον τόπο;
Γιατί αισθάνομαι ότι προσπαθείς να καθησυχάσεις τους κατοίκους της πόλης μας και να μείνουν εντός της “στάνης” σαν πρόβατα περιμένοντας τους “φιλάνθρωπους” και “φιλέσπλαχνους”;
Γιατί είναι κακές οι πολιτικές αντιδικίες, όπως λες, υποθάλπτουν και δεν οφελούν;
Γιατί είναι συγκυρία αυτό που ζούμε και δεν είναι καπιταλιστική κρίση;
Γιατί όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν χρειάζεται να τα αναπτύξω; Γιατί δήμαρχε αυτό που ζούμε δεν είναι τυχαίο και συγκυρία, όπως λές.
Δήμαρχε
Δεν είναι οι πολιτικές αντιδικίες που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση και την κρίση. Οι “πολιτικές αντιδικίες” υποθάλπτουν και σεν οφελούν τα συμφέροντα μιας κάστας εκμεταλλευτών, που θέλεις να υπερασπίσεις.
Δεν είσαι βγαλμένος από παρθενογέννεση, για να εμπνέεις εμπιστοσύνη, είσαι νύχι κρέας αυτού που μας έφερε μέχρι εδώ, είσαι εξάρτημα της “μηχανής του κιμά” που ΘΕΛΕΙ να μας λειώσει.
Δεν είσαι εμμέτοχος σε όλο αυτό σκηνικό που στήθηκε τόσα χρόνια, ήσουν διορισμένος στα διάφορα κλιμάκια της εξουσίας όλα αυτά τα χρόνια και δημιουργούσατε την αυταπάτη της ανθηρής οικονομίας και της προόδου, με τα χρηματιστήρια και τις Ολυμπιάδες.
Δεν μπορείς εσύ και η “πλειοψηφία” σου, να κάνεις αυτόν που δεν θα βάλει τραπέζι το μεσημέρι γιατί δεν έχει ούτε κουτάλι για να φάει την ελεημοσύνη των ΜΚΟ που προωθείς, να αισθάνεται “βολικά” μαζί σου.
Δεν μπορείς να πείσεις ότι “αγωνιάς” γι αυτούς που ζουν δύσκολα και από την άλλη να ζητάς να πληρώσουν τα τροφεία στους παιδικούς, αλλιώς θα τα στείλεις στην εφορία.
Δεν μπορείς να πείσεις ότι “αγωνίζεσαι” μέσα στην ασφάλεια που σου δίνει το επάγγελμα του επαγγελματία πολιτικού, μέσα από το ζεστό γραφείο σου και την εξασφαλισμένη(;) ζωή σου.
Δεν μπορείς να διαφυλάξεις καμιά “κοινωνική συνοχή” σε μια ταξική κοινωνία που έχει σαν δόγμα το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο, που έχει σαν δόγμα το “άρπαξε να φας και κλέψε να ΄χεις” πάνω στο αίμα του χαμένου, που έχει σαν δόγμα το προσωπικό όφελος σε βάρος του συνόλου.
Δεν μπορείς να πείσεις αυτούς που γνωρίζουν την πολιτική σου διαδρομή και την ιδεολογία σου, την ιδεολογία που θέλει, ακόμα και σήμερα που βιώνουμε τις συνέπειες της κρίσης, να δημιουργήθούν οι προϋποθέσεις επένδυσης του κεφαλαίου σε μια χώρα που τα μεροκάματα θα είναι εξευτελιστικά, για να σωθεί τάχα η …χώρα των κατεστραμένων κατοίκων.
Δεν μπορείς να πείσεις ότι νοιάζεσαι για τους εξαθλιωμένους όταν επιβάλεις δημοτικά τέλη σε άνεργους που δεν μπορούν να αποδείξουν ότι εξακολουθούν να είναι άνεργοι, μετά από ένα “διάλειμα εργασίας” που τους “προσέφερε” ένας επιχειρηματίας για να πάρει την επιδότηση.
Δεν μπορείς να εύχεσαι “καλή χρονιά” και “αισιοδοξία και πίστη στο μέλλον” στους πεινασμένους και τους άστεγους της πόλης.
Δεν θα ΄ναι καλή η χρονιά αγαπητοί συμπολίτες και δεν θα ΄ναι καλή γιατί ο “πάτος” που μας προορίζουν είναι ακόμα πολύ βαθιά.
Δυστυχώς!!!
Από μένα μια ευχή, να τα λέμε σε μια άλλη κοινωνία από καλύτερη θέση και σε καλύτερες συνθήκες, για να ζούμε και όχι να επιβιώνουμε.
Μάκης Φωτόπουλος
Δημοσίευση 18/12/2012
