Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ως κάτοικοι αυτής της πανέμορφης πόλης, είναι η αδυναμία στις μετακινήσεις με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και ιδιαίτερα με τα Αστικά λεωφορεία.
Ιστορικό
Το πρόβλημα άρχισε να γίνεται έντονο το 2005 όταν, ο τότε Υπουργός Μεταφορών (Μ. Λιάπης), αποφάσισε την κατάργηση των αφετηριών - των λεωφορειακών γραμμών της πόλης (237-206-208)- επί της οδού Ακαδημίας λόγω της υλοποίησης του προγράμματος «ενοποίησης των Αρχαιολογικών χώρων» της πρωτεύουσας. Η ενοποίηση βέβαια δεν έγινε ποτέ και ο χώρος των αφετηριών έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σ΄ένα πολύ κερδοφόρο χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης, για το Δήμο Αθηναίων. Έτσι λοιπόν τα δρομολόγια της Ηλιούπολης έγιναν «κυκλικά», δήλαδή έφευγαν συγκεκριμένη ώρα μόνο από την Ηλιούπολη και φτάνοντας στην Αθήνα επέστρεφαν αμέσως, με αποτέλεσμα πολλές φορές, πριν τα Κανάρια ή την πλατεία Ανεξαρτησίας, να προλαβαίνει το ένα το άλλο και πίσω από αυτά τα δυό να μεγαλώνει σημαντικά ο χρόνος αναμονής. Παράλληλα υπήρξε σταδιακή μείωση (ένα λεωφορείο λιγότερο το 2009 κι ένα ακόμη το 2010), γεγονός που έκανε τα δρομολόγια πιο …αραιά.!!!
Την 1η Γενάρη 2011 ο Ο.Α.Σ.Α. αποφάσισε – στα πλαίσια του ….«εκσυγχρονισμού» των Αστικών Συγκοινωνιών – την μετατροπή των γραμμών 237 – 206 σε τοπικές, με προορισμό τον σταθμό Μετρό Δάφνης στην πλατεία Καλογήρων και την κατάργηση του 208.
Στην ουσία αποφάσισε τον αποκλεισμό, της απευθείας πρόσβασης των κατοίκων της Ηλιούπολης, στο κέντρο της Αθήνας
Αστικές Συγκοινωνίες
Οι Αστικές Συγκοινωνίες, και ειδικότερα η πρώην ΕΘΕΛ, τα τελευταία τρία χρόνια έχουν υποστεί τεράστια συρρίκνωση, τόσο σε έμψυχο υλικό, όσο και σε μέσα μεταφοράς. Συγκεκριμένα, το προσωπικό κίνησης (οδηγοί), έχει μειωθεί κατά 25%, λόγω συνταξιοδοτήσεων (κυρίως) και μετατάξεων, ενώ ο τελευταίος διαγωνισμός για προσλήψεις έγινε το 2005.Ταυτόχρονα, τα λεωφορεία που ...«βγαίνουν για δουλειά», είναι μειωμένα σε σχέση με το 2010 κατά 30% τουλάχιστον. Όλα αυτά έχουν ως συνέπεια την δραστική μείωση του παρεχόμενου συγκοινωνιακού έργου, δηλαδή λιγότερα λεωφορεία (βάρδιες) ανά λεωφορειακή γραμμή, και κατά συνέπεια πιο αραιά –έως πολύ αραιά – δρομολόγια …!!!
Αν σ΄όλα αυτά προστεθεί η - σχεδόν καθημερινή - «αδυναμία» επάνδρωσης όλων των βαρδιών, λόγω έλλειψης οδηγών, το πρόβλημα γίνεται .... εκρηκτικό…!!! Και λέω «αδυναμία», καθώς η έλλειψη έιναι μεν αντικειμενική, αλλά προέρχεται από μια συνειδητή επιλογή της Ελληνικής Πολιτείας. Έχουν αποφασίσει και υλοποιούν πιστά, την απόφασή τους να πλήξουν – κυρίως δια της …. απαξίωσης – τον Δημόσιο χαρακτήρα των Αστικών Συγκοινωνιών. Έτσι λοιπόν έχουμε, κατάργηση – συγχώνευση γραμμών, ελλείψεις προσωπικού, τρομακτικές ελλείψεις ανταλλακτικών, σημαντική μείωση του στόλου, εμφανή μείωση της συχνόττας των δρομολογίων και βέβαια οικονομικό στραγγαλισμό και δάνεια με τοκογλυφικό επιτόκιο. Αποτέλεσμα; Πλήρης απαξίωση και παράδοση των Αστικών Συγκοινωνιών στα ΙΔΙΩΤΙΚΑ συμφέροντα …!!!
Δημοτική Αρχή
Η εκάστοτε Δημοτική Αρχή, έχει το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση έναντι των δημοτών, να συνεργάζεται με τον Ο.Α.Σ.Α. και να παρεμβαίνει, τόσο στην κατάρτιση διαδρομών, στάσεων, όσο και στη συχνότητα των δρομολογίων. Να διεκδικεί, για λογαριασμό των κατοίκων, σύγχρονές και ποιοτικές αστικές συγκοινωνίες.
Στην ουσία όμως, ούτε οι προηγούμενες διοικήσεις του Δήμου, εναντιώθηκαν στην κατάργηση της αφετηρίας της Ακαδημίας και την σταδιακή μείωση των λεωφορείων, ούτε και η σημερινή Διοίκηση έκανε το παραμικρό, για να αποτρέψει την πραγματικότητα, που όλοι βιώνουμε σήμερα.
Είναι πραγματικά Α Δ Ι Α Ν Ο Η Τ Ο για την Ηλιούπολη, έναν από τους μεγαλύτερους Δήμους του λεκανοπεδίου, να μην έχει λεωφορείο που να πηγαίνει στο κέντρο της Αθήνας και να είναι αναγκασμένοι οι συμπολίτες μας να ξεροσταλιάζουν στην Γυμναστική Ακαδημία, περιμένοντας (15΄και 20΄στην καλύτερη περίπτωση) το Α3-Β3 ή το Α4. Το οποίο Α4 «αντικατέστησε» το 208 (ως προς την διαδρομή), διερχόμενο από την Κάτω Ηλιούπολη, αλλά τις ώρες αιχμής, δεν υπάρχει περίπτωση Ηλιουπολίτης να βρει θέση να καθίσει….
Όλα αυτά αποφασίζονται … ερήμην του Δήμου Ηλιούπολης. Καμιά απολύτως αντίδραση, ένα Δημοτικό Συμβούλιο για την τιμή των όπλων, αλλά επι της ουσίας καμία μα καμία αλλαγή, ούτε στα μεγάλα και σοβαρά (σύνδεση με κέντρο, συχνότητα δρομολογίων), ούτε στα μικρότερα και λιγότερο σοβαρά όπως μεταφορά ή ακόμη και κατάργηση στάσεων (στήση « Πλατεία 25ης Μαρτίου» Κ. Ηλιούπολη). Απλώς … ενημερώνεται (!!!) εκ των υστέρων για τις αποφάσεις του Ο.Α.Σ.Α…!!!! Πέραν αυτών των θεμάτων, το λεωφορείο έχει ν΄αντιμετωπίσει, το οξύτατο πρόβλημα του «κυκλοφοριακού», που συνεχώς αυξάνεται, μετά από άστοχες παρεμβάσεις (στένεμα τις κεντρικής πλατείας), ή ακόμη και εγκληματικής αμέλειας «πιλοτικές» ρυθμίσεις (κάθετο παρκάρισμα Λ. Ειρήνης και Σ. Βενιζέλου), τις οποίες βιώνουν οι κάτοικοι –επιβάτες του.
Δημοτική Συγκοινωνία
Η Δημοτική Συγκοινωνία έχει να επιτελέσει έναν ιδιαίτερα σημαντικό σκοπό. Να συνδέσει τις περιφερειακές περιοχές της πόλης μας με το εμπορικό κέντρο, αλλά και τις υπηρεσίες που στεγάζονται εκεί. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει σοβαρός προγραμματισμός ώστε, περιοχές όπως η Αγία Μαρίνα, τ΄Αστυνομικά, ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Παρασκευή, να συνδεθούν μ΄έναν τρόπο, που θα επιτρέπει στους συμπολίτες μας, αλλά κυρίως σε κάποιες ευαίσθητες ομάδες ανθρώπων (ηλικιωμένοι, Α.Μ.ΕΑ., μαθητές κλπ), να προσεγγίζουν εύκολα είτε «υπηρεσίες» (ΙΚΑ, ΚΑΠΗ, Δημαρχείο κλπ), είτε σχολεία και αθλητικούς χώρους (ΕΠΑΛ, κλειστά, κολυμβητήριο κλπ). Παράλληλα, θα μπορούν να προσεγγίζουν είτε τους σταθμούς του Μετρό που βρίσκονται στις παρυφές της πόλης, είτε τις λεωφορειακές γραμμές που συνδέουν την πόλη μ΄αυτούς.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπαρχει αξιόπιστος στόλος, που θα δίνει την δυνατότητα προγραμματισμού μιας … «αξιοπρεπούς» συχνότητας δρομολογίων η οποία δεν μπορεί να ξεπερνά τα 30΄ για κάθε γραμμή.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι πως ή Δημοτική Συγκοινωνία, πρέπει να μην λειτουργεί ανταγωνιστικά προς την Αστική, όπως σήμερα, (είναι ακατανόητη η απόφαση, από το μεσημέρι κι ύστερα τα λεωφορεία του Δήμου να εκτελούν ακριβώς το ίδιο δρομολοόγιο με το 237 και το 206) αλλά επικουρικά και συμπληρωματικά – κινούμενη σε αντίθετη φορά εάν γίνεται – καλύπτοντας τα όποια κενά δημιουργούνται.
Τι να κάνουμε
Είναι πραγματικά ανάγκη, να κατανοήσουμε όλοι μας πως, μέσα σ΄αυτόν τον καταιγισμό περικοπών μισθών και συντάξεων, την ολοένα και αυξανόμενη υποχρηματοδότηση - χάριν των τοκογλύφων – όλων των εκφάνσεων του, πάλαι ποτέ, κοινωνικού κράτους, μετά την Υγεία και την Παιδεία, οι Συγκοινωνίες και γενικότερα τα κοινωνικά αγαθά και οι παροχές, μπαίνουν στο «προκρούστειο» κρεβάτι της τρόικα.
Είναι Ανάγκη να διαφυλαχτεί ο Δημόσιος χαρακτήρας των Συγκοινωνιών.
Η Δημοτική Αρχή, οφείλει να αντιληφθεί το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και ν΄αντιδράει παρεμβαίνοντας δυναμικά αν χρειαστεί, στα κέντρα λήψης αποφάσεων, προς όφελος των κατοίκων και της κοινωνίας. Δεν είναι δυνατόν …κρύβεται πίσω από την δικαιολογία της …«αναρμοδιότητας», ενώ την ίδια στιγμή, «φωνάζει» για την μειωμένη χρηματοδότηση από την κεντρική εξουσία…!!! Ας αντιληφθούν επιτέλους ότι δεν γίνεται να συνεχίσουν να πατάνε ταυτόχρονα σε δυό βάρκες …!!!
Πρέπει Όλοι Μαζί να Απαιτήσουμε :
Σύγχρονες - ποιοτικές - ασφαλείς - Δημόσιες Συγκοινωνίες.
Ενίσχυση της Αξιόπιστίας των δρομολογίων με μεγαλύτερη συχνότητα.
Επαναφορά της γραμμής 237 (Άνω Ηλιούπολη – Ακαδημίας)
Ενεργό συμμετοχή, ως προϋπόθεση λήψης, αποφάσεων που μας αφορούν.
Καμία Αύξηση στο εισητήριο, αλλά Μείωση στα επίπεδα του 2009
Δωρεάν χρήση των Μέσωω Μαζικής Μεταφοράς από άνεργους – μαθητές – φοιτητές - χαμηλοσυνταξιούχους.
Μπορούμε …………
του Μιχάλη Τασούλα*
* ο Μιχ. Τασούλας εργάζεται ως οδηγός στην Ο.ΣΥ (πρώην Ε.ΘΕ.Λ.)
Δημοσίευση 10/12/2012
