Δεν απέχω από την πόλη... Απέχω από τις εκλογές!
Αγωνιώ, νοιάζομαι, συμμετέχω και βοηθώ καθημερινά στα μικρά και μεγάλα προβλήματα των συμπολιτών μου και της πόλης μέσα από την αδιάλειπτη -και πιστεύω ουσιαστική- συμμετοχή μου σε όλα τα Δημοτικά Συμβούλια και τις Επιτροπές του δήμου.
Ζω την αγωνία των Ηλιουπολιτών, βλέποντας μια πόλη - φάντασμα. Μια πόλη που έχει εγκαταλειφθεί από κάθε τι νέο, δημιουργικό και επωφελές για τους δημότες της. Μια πόλη που, σε σύγκριση με τους όμορους δήμους, έχει πέσει σε βαθιά, διαρκή χειμέρια νάρκη.
Ένα πέπλο κακοδιαχείρισης, αλληλοκατηγοριών και ανευθυνότητας πλανάται πάνω από το δημαρχείο αυτή την κακή εννεαετή διοίκηση Βαλασόπουλου. Πολλά είπε, πολλά υποσχέθηκε, πολλούς απείλησε, αλλά τελικά λίγα έκανε και τίποτα δεν πέτυχε. Και ήρθε η ώρα να κριθεί οριστικά για την ανάρμοστη και ανεύθυνη πολιτική του συμπεριφορά.
Και πάμε στα εν οίκω...
Πρώτος -εδώ και πέντε χρόνια- προ(σ)κάλεσα την κυρία Πίκουλα και τον κύριο Ευσταθίου που είχαν δείξει την επιθυμία τους να βγουν μπροστά, να προχωρήσουμε σε ανοιχτές εσωτερικές διαδικασίες, προκειμένου οι φίλοι της παράταξης (με την οποία είχαμε την τιμή να κερδίσουμε τις εκλογές του 2006) να καταλήξουν σε αυτόν που θα συνέχιζε ως επικεφαλής. Με αυτόν τον τρόπο, ενωμένοι, θα διεκδικούσαμε με αξιώσεις και πάλι την νίκη. Κανένας τους δεν δέχθηκε, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Πριν από δύο περίπου χρόνια προσκάλεσα όλα τα μέλη του ευρύτερου αντιπολιτευτικού χώρου (όχι μόνο της παρατάξεώς μας) να βρούμε συγκλίσεις και κοινά σημεία, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε τις αναγκαίες συνθήκες που σήμερα θα ήταν ικανές να ξαναφέρουν την ελπίδα στο δήμο μας.
Προσκάλεσα τον κύριο Ευσταθίου, την κυρία Πίκουλα και άλλους υποψηφίους και δυνάμει επικεφαλής να συμφωνήσουμε τη βάση μιας συνεργασίας.
Ξεκάθαρα, όπως έχω μάθει σε όλη μου την ζωή.
Υπεύθυνα, όπως έχω μάθει να εργάζομαι και να πορεύομαι στα κοινά.
Και πραγματικά, μέχρι και πριν λίγους μήνες, πίστευα ότι μπορούσαμε να βρούμε αυτήν την ιδανική για την πόλη εκλογική συνεργασία!
Δυστυχώς, όμως, ο εγωισμός κάποιων, οι εμμονές ορισμένων άλλων και οι δεύτερες σκέψεις που ακολουθούσαν τις αρχικές μας συζητήσεις, έκαναν αυτούς τους ανθρώπους που σήμερα ζητούν την ψήφο των πολιτών και προέρχονται από την παράταξη, να βαδίζουν ο καθένας χώρια.
Δεν κατάφεραν, ακόμα και αν δεν ήθελαν εμένα να εγγυηθώ την απαραίτητη αυτή ενότητα, να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο, ένα κοινό ψηφοδέλτιο. Δυστυχώς, δεν απογοήτευσαν εμένα, αλλά τους Ηλιουπολίτες!
Και «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», μάλλον... ξαναχαίρεται. Και αυτοί, όχι μόνο το βοσκό δεν άκουσαν, όχι το σωστό δρόμο στο δάσος δεν βρίσκουν, αλλά τσακώνονται και στην εξ αρχής λάθος πορεία τους.
Δεν μπορώ να αγωνίζομαι να εξηγώ τα αυτονόητα.
Ας δώσει μονάχα ο Θεός την φώτιση σε όλους τους, έτσι ώστε αυτός που θα συνεχίσει στη μάχη της δεύτερης Κυριακής (από όποια παράταξη), να έχει την στήριξη όλων μας.
Γιατί μια νέα διοίκηση και ένας νέος δήμαρχος είναι περισσότερο απαραίτητος όσο ποτέ στην πόλη μας.....
Σε όλους τους πρώην συνεργάτες μου οι οποίοι συμπορεύτηκαν μαζί μου ανιδιοτελώς όλα αυτά τα χρόνια και συμμετέχουν στην επικείμενη εκλογική διαδικασία, εύχομαι καλή επιτυχία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
