Ο ΣΥΡΙΖΑ Ηλιούπολης καταδικάζει απερίφραστα την εγκληματική ενέργεια του εμπρησμού του καταστήματος της Marfin Bank που είχε ως αποτέλεσμα την θανάτωση από ασφυξία τριών εργαζομένων συμπολιτών μας: Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών και Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών. Πενθούμε για τον άδικο χαμό τους και συμπαραστεκόμαστε στις οικογένειές τους και στους συναδέλφους τους που επέζησαν από αυτό το τρομακτικό εφιαλτικό γεγονός. Μαζί με τον κλάδο των εργαζομένων στις τράπεζες ορκιζόμαστε ότι θα αγωνιστούμε για να βρεθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της τραγωδίας.
Η ηθική αυτουργία θεωρούμε ότι πρέπει να αναζητηθεί στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική της λιτότητας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της ανεργίας για τους εργαζόμενους και της υποστήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των ιδιοκτητών και διαχειριστών του. Επίσης πρέπει να αναζητηθεί στην πολιτική της εκχώρησης ολοένα και περισσότερων εθνικών εξουσιών στους διεθνείς οργανισμούς από όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ο δρόμος είναι μικρός και στρωμένος με τις θυσίες των ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων. Η οικονομική-νομισματική πολιτική χαράσσεται στο πλαίσιο αυτών των οργανισμών και οι υπουργοί της χώρας μας ακολουθούν πιστά και με υπερβολική αυστηρότητα την πολιτική. Το μόνο που μένει στην ελληνική κυβέρνηση είναι να καταστέλλει τις εκδηλώσεις των εργαζομένων και ανέργων που διαμαρτύρονται εναντίον της πολιτικής αυτής. Έχουν φτάσει στα όρια της διάλυσης ακόμη και αυτό το ισχνό κοινωνικό κράτος, βυθίζοντας την κοινωνία στην μιζέρια και την απόγνωση. Ενώ οι κεφαλαιοκράτες θησαυρίζουν αμύθητα πλούτη και οι υποταγμένοι σε αυτούς πολιτικοί της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. απολαμβάνουν τη βουλευτική ασυλία τους και ορισμένοι τις μίζες τύπου Ζήμενς κ.ά., οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια των μεγαλουπόλεών μας γεμίζουν από χιλιάδες άστεγους, εξαθλιωμένους ανθρώπους που ζητιανεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Αφήνουν στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους λίγα ψίχουλα ελεημοσύνης, περικόπτουν μισθούς και συντάξεις, αδειάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία από τους πόρους τους και προσπαθούν να κάνουν κοινωνική πολιτική (δηλαδή, ένα ομοίωμα κοινωνικής πολιτικής) με τα λεφτά των ήδη ασφαλισμένων και των αγρίως φορολογουμένων πολιτών. Το «μνημόνιο συνεργασίας», όπως λέγεται κατ’ ευφημισμόν η πρόσδεση στο άρμα του ΔΝΤ, συμπυκνώνει όλα αυτά. Επιπλέον, όλα αυτά τα χρόνια εμπορευματοποιούν την παιδεία και την υγεία και σπρώχνουν τους ανθρώπους στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και κλινικές και υποβαθμίζουν σε βαθμό κακουργήματος τα δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία με αποτέλεσμα να οργιάζει η παραπαιδεία και το «φακελάκι». Η φοροδιαφυγή, η φοροαπαλλαγή και το χάρισμα χρεών σε ευρέα αστικά στρώματα, η παραοικονομία της μέρας και της νύχτας, η αποβιομηχάνιση και η εγκατάλειψη των αγροτικών στρωμάτων στην τύχη τους, η τουριστική «βιομηχανία της αρπαχτής», όλα αυτά οδηγούν την κοινωνία στο τέλμα και στην απογοήτευση. Η κρίση των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων εξουσίας, η μετάλλαξη του πολιτικού τους προσωπικού σε αποκομμένους από τους εκλογείς yesmen του πολιτικού χρήματος, και η γραφειοκρατικοποίηση του συνδικαλισμού δημιουργούν συνθήκες παραίτησης και αναδίπλωσης στον ατομικό βίο που ενθαρρύνεται από την καταναλωτική ιδεολογία που επιβάλλουν εμμέσως αλλά αποφασιστικά τα ΜΜΕ, οι τράπεζες με το πλαστικό χρήμα και ο διαφημιστικός κόσμος. Και αν αντιδρά κανείς περιθωριοποιείται ως «παρωχημένος» και «ντεμοντέ» ή καταστέλλεται με τους γνωστούς μηχανισμούς της βίας και της τρομοκρατίας.
Όμως, ο εργαζόμενος λαός, με τη συμμετοχή του στις μαζικότατες πορείες, διαδηλώσεις και καταλήψεις της 5ης Μαΐου 2010 σε ολόκληρη την Ελλάδα, είπε «ως εδώ και μη παρέκει». Εκεί που όλοι αναρωτιόντουσαν το προηγούμενο διάστημα γιατί δεν έβγαιναν στο δρόμο «ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι», ξεχνώντας ότι μιλάμε για ανθρώπους και όχι αντικείμενα πειραμάτων φυσικοχημείας, διαψεύστηκαν. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση –συνεπικουρούμενη από τον ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ.- αποφάσισε να αιματοκυλήσει την χτεσινή μαζική κινητοποίηση. Παράλληλα, πολλοί εργοδότες, όπως φάνηκε στην περίπτωση των νεκρών συμπολιτών μας στην Marfin, χρησιμοποίησαν ως «ανθρώπινη ασπίδα» για τυχόν καταστροφές το προσωπικό τους (απαγόρευση απεργίας με εκφοβισμούς, απαγόρευση πρόωρου σχολάσματος, έλλειψη μέτρων ασφαλείας και εναλλακτικών οδών διαφυγής κ.ά). Κι έτσι φτάσαμε εκεί που φτάσαμε.
Ο μηχανισμός της κατασυκοφάντησης της Αριστεράς έπιασε αμέσως δουλειά αξιοποιώντας και τα λάθη της. Το ΚΚΕ θεωρήθηκε υπεύθυνο γιατί λάνσαρε το σύνθημα της «ανυπακοής» και της «αντίστασης». Για τα ίδια συνθήματα κατηγορήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αλέκος Αλαβάνος και οι συνιστώσες του σχήματος. Στόχος της ενορχηστρωμένης αυτής εκστρατείας ορισμένων συγκροτημάτων των ΜΜΕ, κατασταλτικών υπουργείων και ακροδεξιάς ήταν και είναι η ταύτιση όλων των τάσεων της Αριστεράς με την άσκοπη δολοφονική βία και τρομοκρατία και με τις συμμορίες ώστε δια της συκοφάντησης να εκμηδενιστεί στη συνείδηση του κόσμου.
Η Αριστερά έχει ένα μεγάλο καθήκον μπροστά της και πρέπει να το καταλάβει πριν είναι πολύ αργά. Χωρίς να σβήνονται οι μεγάλες διαφορές οράματος και στρατηγικής μεταξύ των πολλών αριστερών κομμάτων και οργανώσεων, απαιτείται η συνεργασία στα κοινωνικά κινήματα ώστε να πάψει η πολιτική κουλτούρα της διάσπασης και του «ναρκισσισμού των μικρών πραγμάτων». Σήμερα πρέπει να διεκδικηθεί:
- Η παραίτηση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και η διενέργεια εκλογών γιατί πρόκειται για αλλαγή πολιτικής. Με άλλο πρόγραμμα εκλέχτηκε το ΠΑΣΟΚ και άλλο εφαρμόζει εκχωρώντας τομείς εθνικής πολιτικής σε διεθνείς (ιμπεριαλιστικούς) οργανισμούς. Ήδη το 28ο άρθρο του Συντάγματος προβλέπει ότι «για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.» Το ΠΑΣΟΚ παραβιάζει το Σύνταγμα και το Άρθρο 120 προβλέπει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.»
- Η τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών της θανάτωσης των τριών εργαζομένων συμπολιτών μας.
- Να συνεχιστεί ο μαζικός απεργιακός αγώνας για την κατάργηση των μέτρων της κυβέρνησης ακόμα και αν δεν παραιτηθεί.
Γι’ αυτό ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ.
Για τη ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ηλιούπολη, 6/5/2010
