Οι επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, της 7-11-2010, θα διεξαχθούν σε ένα πρωτόγνωρο κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον. Η χώρα μας βρίσκεται υπό την κηδεμονία της Τρόικας και του ΔΝΤ, με το Μνημόνιο να καθορίζει τις βασικές οικονομικές αποφάσεις, καταλύοντας ακόμα και το Σύνταγμα της χώρας.
Να θυμίσουμε ότι ο Υπουργός οικονομικών μπορεί να υπογράφει μείζονος σημασίας συμβάσεις με το εξωτερικό, χωρίς τη συναίνεση της Βουλής, ενώ με τροπολογία ρύθμισης καταργήθηκαν διαιτητικές αποφάσεις για συλλογικές συμβάσεις, κατά πλήρη παραβίαση του Συντάγματος.
Ειδικά τους τελευταίους μήνες, με τις οδηγίες του Μνημονίου, σφαγιάζονται μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, ενώ ο υψηλός πληθωρισμός δημιουργεί υπερβολική ακρίβεια, που καταβροχθίζει τα πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Μέσα στο ζοφερό αυτό οικονομικό περιβάλλον οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, ασφυκτιούν και οδηγούνται στα λουκέτα και τις απολύσεις, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτινάσσεται σε πρωτοφανή ύψη. Κανείς, εκτός από την κυβέρνηση, δεν μπορεί να δει φως στο τούνελ, αφού, με τέτοια μέτρα, ανάπτυξη δεν βλέπουν ούτε οι νομπελίστες, οικονομολόγοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού.
Από την άλλη, δεν έγιναν ούτε τα ελάχιστα, ώστε να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και να πληρώσουν οι έχοντες και το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά επιλέγεται η εύκολη λύση να πληρωθεί ο λογαριασμός από αυτούς που δεν έφταιξαν .
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για το 2010 έχουν γίνει περικοπές της τάξης του 30% περίπου, στη χρηματοδότηση της, ενώ με την εφαρμογή του Καλλικράτη, στο πλαίσιο των εντολών του Μνημονίου, προβλέπεται περαιτέρω «εξοικονόμηση πόρων» της τάξης των 500.000.000,00 ευρώ ετησίως από το 2011 έως το 2013. Αυτό θα σημάνει ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών, με αποτέλεσμα περαιτέρω μείωση των μισθών των εργαζομένων και υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών κοινωνικής πολιτικής.
Έτσι λοιπόν τίθεται το ερώτημα. Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές μια Δημοτική Κίνηση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς;
Καταρχάς, Αυτοδιοίκηση σημαίνει διοίκηση του Δήμου από τους πολίτες του. Οι δημότες λοιπόν και οι πραγματικές καθημερινές τους ανάγκες θα πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της πολιτικής της. Μακριά και πέρα από κομματικές περιχαρακώσεις και στείρο καταγγελτικό λόγο, θα πρέπει να διαμορφώσει ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένες δράσεις για την ανακούφιση της τοπικής κοινωνίας από τις συνέπειες της κρίσης. Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται μια ολοκληρωμένη κοινωνική παρέμβαση, που χωρίς να αντικαθιστά το κράτος πρόνοιας σε τοπικό επίπεδο, θα κινητοποιεί την κοινωνική αλληλεγγύη και συλλογικότητα. Επιπλέον, θα πρέπει να προτείνει συγκεκριμένες λύσεις για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της πόλης μας. Την προστασία της δημόσιας περιουσίας, τη προστασία και αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος του Υμηττού, την ουσιαστική πολιτιστική, εκπαιδευτική, αθλητική και κοινωνική αναβάθμιση, την εξασφάλιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων.
Για όλα αυτά όμως, είναι απαραίτητη η ενεργητική παρουσία των πολιτών. Με τη συμμετοχή τους, με δημιουργικές πρωτοβουλίες, με την ανάδειξη των προβλημάτων και τη διατύπωση απόψεων και προτάσεων για την επίλυσή τους.
Μόνο έτσι μπορεί να ανατραπεί η σημερινή κατάσταση και να γίνει ανθρώπινη η πόλη μας και η ζωή μας.
Χρήστος Κοκοτίνης
Υποψήφιος Δήμαρχος Ηλιούπολης
