Πέρασε ένας χρόνος από τη μέρα που στην Ηλιούπολη άλλαξε η Δημοτική αρχή. Υποτίθεται «νέα» πρόσωπα που όμως στην ουσία είναι μια παρδαλή διασταύρωση ό,τι πιο παλιού, οπισθοδρομικού και λαϊκίστικου υπήρξε στην Ηλιούπολη.
Ζούμε σε μια πόλη που καθημερινά γίνονται ακριβώς τα ίδια όπως και πριν. Τίποτε νέο, τίποτε αξιόλογο που θα εμπνεύσει και θα ωθήσει τον πολίτη να δημιουργήσει, να δηλώσει συμμετοχή, να αλλάξει την πόλη.
Δυστυχώς για όλους εμάς που ζούμε και κατοικούμε στην Ηλιούπολη η «Δημοτική Παράταξη» που διοικεί τον Δήμο παρά τις υποσχέσεις και τις προεκλογικές πομπώδεις εξαγγελίες της έχει εξελιχθεί σε θεσμική κουρελού την οποία ο επικεφαλής ράβει και ξηλώνει από καιρό σε καιρό. Βέβαια ίσως να μην φταίει. Έτσι έμαθε στα πάλαι ποτέ σαλόνια της εξουσίας. Δημοτικοί σύμβουλοι από άλλες παρατάξεις και διάφοροι «σύμβουλοι παρά τω Δημάρχω» ενεργοποιούνται αλά καρτ ανάλογα με τις ανάγκες και τη πολιτική κυκλοθυμία του επικεφαλής ή ίσως και του «ηγετικού πυρήνα» της παράταξης. Άραγε τι εξυπηρετούν σήμερα στη πόλη περίπου 15 (αν δε κάνω λάθος) άμισθοι σύμβουλοι του Δημάρχου και αρκετοί έμμισθοι ειδικοί συνεργάτες - σύμβουλοι; Εκτός κι αν εξοφλούνται παλιά γραμμάτια, προεκλογικές υποσχέσεις ή ίσως και αιωρούμενα συμφέροντα.
Πόσους άραγε αντιδημάρχους πρέπει να έχει ο Δήμος και δη πρόσωπα που μέχρι πρότινος ανήκαν σε άλλες παρατάξεις; Και μάλιστα κάποιοι που μέχρι πρότινος έπλεκαν το εγκώμιο του «τεράστιου ηγέτη» πρώην Δημάρχου και αμέσως μετά αναλάμβαναν θέσεις υπό την παράταξη εκείνη που κατηγορούσε τον πρώην «τεράστιο ηγέτη τους» για οικονομικές ατασθαλίες και ίσως ποινικά αδικήματα κατά την άσκηση των καθηκόντων του;
Άραγε πόσος πολιτικός αμοραλισμός, πόσος παλαιοκομματισμός μπορεί να σερβιριστεί χωρίς αιδώ; Πόσες προσωπικές ατζέντες μπορεί να χωρέσει μια Δημοτική αρχή όπως της Ηλιούπολης;
Αντί η Δημοτική Αρχή να συζητήσει σοβαρά στη βάση ενός συνεκτικού, προοδευτικού, ανοιχτού προγράμματος με άλλες παρατάξεις, ενεργούς πολίτες και κινήσεις, που θα έβγαζε τη πόλη από τα αδιέξοδα, αυτή επέλεξε τον παραπάνω δρόμο ενταφιάζοντας έτσι και ποδοπατώντας την απλή αναλογική παίζοντας με τους θεσμούς.
Καθημερινά η διοίκηση του Δήμου δείχνει την ανικανότητά της, πορεύεται χωρίς σχέδιο, ασυντόνιστη με πλήθος παλινωδιών, ηττώμενη στο Δημοτικό Συμβούλιο σε κύριες επιλογές της, ενώ συγχρόνως παραπληροφορεί συνεχώς, παρά το γεγονός ότι έχει την υποστήριξη διαφόρων κύκλων στη πόλη που καλλιεργούν μια εικονική πραγματικότητα. Όμως αυτό προϋποθέτει ότι θα διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα. Τι να σου κάνει η προπαγάνδα και το facebook;
Άραγε μιλάμε για εμμονικούς ή άχρηστους; Πιθανότατα και τα δύο.
Και στον αντίποδα τι;
Δημοτικές παρατάξεις που έχουν επιλέξει την χωρίς όρους και προϋποθέσεις πρόσδεσή τους στο άρμα του Δημάρχου, άλλες κούφιες αντιπολιτευτικές πομφόλυγες και άκρατο λαϊκισμό, κάποια που φυλλοροεί περιμένοντας το μοιραίο και κάποιες που ανάγουν τις λύσεις στο απροσδιόριστο μέλλον.
Και στο τέλος η δημοτική κίνηση «ΗΛΙΟΥ-ΠΟΛΙΣ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ» που ακολουθεί μια επιλεκτική «αφωνία» στον αντιπολιτευτικό της λόγο έχοντας χάσει τον ριζοσπαστισμό της, την αριστερή της ταυτότητα, τη σύνδεσή της με τους πολίτες και τα κινήματα της πόλης, πιστεύοντας ίσως ότι θα πρέπει να δρα πλέον σε ένα θεσμικό πλαίσιο αστικού καθωσπρεπισμού για να ανακάμψει πολιτικά. Βυθισμένη στα εσωτερικά της προβλήματα μετά και την παταγώδη εκλογική της ήττα, απόρροια της εγκληματικά λανθασμένης πολιτικής στα δημοτικά δρώμενα που άσκησε το προηγούμενο διάστημα μια μικρή ηγετική ομάδα, έφερε σε θέσεις ευθύνης, υποτίθεται για να επανακάμψει, πρόσωπα με απόψεις που ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική της ιστορία, τον ριζοσπαστισμό, την αυτονομία και την ταυτότητά της μέχρι σήμερα. Το μέλλον της; Όπισθεν ολοταχώς. Η όλη παρουσία της δείχνει πλέον πως δε μπορεί να προσφέρει το παραμικρό στα πολιτικά δρώμενα της πόλης.
Και ύστερα τι κάνουμε;
Προφανώς το μέλλον ανήκει στους ενεργούς πολίτες, στις κινήσεις που δρουν στην πόλη, στις συλλογικότητες που αγωνίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος, για τα δικαιώματα, για τον πολιτισμό και την ισότητα, για μια Ηλιούπολη χωρίς πάτρωνες και τοπικούς κομματάρχες, εν τέλει στην πληθυντική με αντικαπιταλιστικό πρόσημο Αριστερά.
Γιάννης Παπαδάτος
Δικηγόρος
Μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Ηλιούπολης
