Με το εξαγγελθέν πρόσφατα «Όραμα» του νέου προέδρου του ΣΠΑΥ, προωθείται ουσιαστικά η μετατροπή κάποιων εκτάσεων του Υμηττού από δασικό χώρο σε αστικό πάρκο.
Το ζητούμενο για μας δεν είναι η «παρκοποίηση» του Υμηττού αλλά η αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων που έχουν προκύψει από την εκτεταμένη καταπάτηση της δημόσιας δασικής γής και την αυθαίρετη δόμηση ιδιωτικών κατοικιών καθώς και κτηριακών εγκαταστάσεων από φορείς του Δημοσίου, των Ο.ΤΑ και της εκκλησίας.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο Υμηττός τις τελευταίες δεκαετίες έχει πληγεί, ανεπανόρθωτα ίσως, από πυρκαγιές και εμπρησμούς, για τους οποίους σχεδόν ποτέ δεν βρέθηκαν οι υπεύθυνοι. Το ζητούμενο για μας είναι η επίπονη προσπάθεια αναδάσωσης του βουνού, στο σύνολό του. Όμως αυτό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, αν δεν αποτραπεί η δυνατότητα σε κάθε καταπατητή ή διεκδικητή εκτάσεων ή οικοπέδων στον Υμηττό, να «αξιοποιήσει» την φερόμενη ως ιδιοκτησία του. Αν δηλαδή η «περιουσία» του χάσει κάθε εμπορική αξία. Για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες προτείνεται να υπάρξει διαφορετική αντιμετώπιση.
Οι επιτρεπόμενες χρήσεις γής και όροι δόμησης στον Υμηττό και η τήρηση της νομιμότητας είναι τα αποφασιστικά στοιχεία για το τι μέλλει γενέσθαι. Μόνο αν επεκταθεί η Ζώνη Α’ απόλυτης προστασίας του βουνού μέχρι τα όρια των δήμων που το περιβάλλουν και απαγορευτεί κάθε νέα δόμηση, εκτός κάποων συγκεκριμένων και περιορισμένων εξαιρέσεων, μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική προστασία του βουνού.
Υ.Γ
Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο και αναγκαίο να γίνει κατ’ αρχήν η καταγραφή των αυθαιρέτων κτισμάτων και των καταπατημένων εκτάσεων στον Υμηττό, καθώς και η οριοθέτηση των καμμένων περιοχών, προκειμένου να προχωρήσουν ανεμπόδιστα τα σχέδια και το «όραμα» του σημερινού προέδρου του ΣΠΑΥ και να πιάσουν τόπο τα χρήματα του ΥΠΕΣ από το πρόγραμμα ανάπτυξης της χώρας…
του Πάνου Τότσικα
